(artykuły - nieśmiałość - Wychowawcy

O nieśmiałości mówimy wówczas, gdy człowiek odczuwa zahamowania w kontaktach z innymi ludźmi. Przejawem nieśmiałości jest wstydliwość, zakłopotanie i brak pewności siebie, które uwidaczniają się szczególnie wtedy, gdy osoba nieśmiała znajduje się w centrum zainteresowania.
Łagodna postać nieśmiałości z reguły nie ma negatywnego wpływu na człowieka, natomiast głęboka nieśmiałość może poważnie utrudniać nawiązywanie i utrzymanie kontaktów społecznych.
Nieśmiałość jest najczęściej wyrazem nieskiej samooceny. Przyczyną silnej nieśmiałości mogą być również zaburzenia natury psychicznej. Wóczas potrzebna jest pomoc lekarska, a nieśmiałości nie można rozpatrywać w oderwaniu od innych objawów.

Jak rozwija się nieśmiałość?

Nieśmiałosć może mieć swoje korzenie już w dzieciństwie. Wiele dzieci ma spore trudności w nawiązywaniu kontaktów z dorosłymi. Cecha ta może mieć miejsce wydarzenia, któe pogłębią istniejącą już tendencję do niesmiałości lub spowodują jej powstanie. Mogą to być trudności w uczeniu się, kryzys w rodzinie, kompleksy dotyczące wyglądu zewnętrznego, rozczarowanie w przyjaźni, rozwód rodziców lub śmierć któregoś z nich. Bardzo ważna jest postawa rodziców. To czy potrafią dodawać dzieciom odwagi, okazywać swoje poparcie i akceptację, znacząco wpływa na samoocenę dojrzewającego człowieka.

W jaki sposób nieśmiałość wpływa na życie człowieka?

Osoby nieśmiałe są przeciwnością tzw. dusz towarzystwa. Nie oznacza to oczywiście, że nieśmiali nie mają przyjaciół i są skazani na samotność. Najczęściej posiadają bardzo wąskie grono przyjaciół, prowadzą spokojny tryb życia i czują się z tym dobrze.
Nieśmiałość staje się problemem wóczas, gdy z jej powodu człowiek izoluje się i w ogóle nie utrzymuje kontaktów z innymi. Osoby nieśmiałe zaczynają uciekać w izolację i unikając wszrlkich kontaktów towarzyskich, gdyż każde spotkanie lub moment zabrania głosu przyprawia je o gwałtowne bicie serca, powoduje jąkanie sie lub czerwienienie. Taka postawa z reguły pogarsza sytuację i pogłębia nieśmiałość, a osoba zaczyna być postrzegana jako odludek i dziwak.
Dla osób nieśmiałych wyjątkową trudnością jest nawiązywanie kontaktów z płcią przeciwną. Obserwujac, jak inni bez problemów zaczynają konwersację i potrafią otwarcie prowadzić rozmowę, osoba nieśmiała szybko się wycofuje i popada w jeszcze głębsze kompleksy.

Jak można walczyć z nieśmiałoscią?

Głównym źródłem nieśmiałości jest zazwyczaj brak pewności siebie wynikający z niskiej samooceny. Można spróbować pracować nad sobą pod tym kątem. Istnieją kursy, na których osoby nieśmiałe, poprez odgrywanie scenek, uczą się zachowania w paraliżujących je sytuacjach i uzyskania prawdziwego obrazu samego siebie. Przebieg scenek nagrywa się na kasetę wideo, tak aby każdy mógł zaobserwować własne zachowanie. Metoda ta pozwala zmienic ocenę własnej osoby.
Nieśmiałość moze również stać się atutem i sprawiać dobre wrażenie. Wiele osób odstręcza zbytnia pewnosć siebie i krzykliwe zachowanie innych. Wystarczy bu osoby nieśmiałe zrobiły tylko pierwszy krok w nawiązywaniu rozmowy, aby stwierdzić, że ich zachowanie wcale nie jest odbierane jako dziwne lub śmieszne.
W osteczności przyjaźń można nawiązać poznając osoby uprawiające podobne hobby, a nawet poprzez internet. Partnera lub partnerkę można także spróbować znaleźć korzystając z pośrednictwa poważnego biura matrymonialnego. Poza tym większą wartość ma choćby jedna jedyna, ale sprawdzona przyjaźń niż szerokie grono znajomych.

artykuły - nieśmiałość

Wychowawcy - Nieśmiałość