(artykuły - nieśmiałość - Nieśmiałość. Skąd się bierze i jak sobie z nią radzić?)

Ostatnio była u nas zaprzyjaźniona rodzina ze swoja córeczką. Kilkuletnia dziewczynka stanęła niepewnie w kącie i na powitanie spuściła głowę. Jej rodzice upomnieli ją, by się przywitała, ale ona się wstydziła...
Później, gdy już trochę się "oswoiła" z nowym miejscem, nowymi ludźmi - zaczęła się bawić z moim synkiem. Jej Mama jednak co chwilę upominała ją (chociaż wg mnie nie było takiej potrzeby), by była grzeczna, by była cicho.

Goście poszli, a ja zostałam z całą masą różnych myśli.

Pomyślałam sobie, że chyba wiem już jak wychować nieśmiałe dziecko.

Wystarczy:
- kazać dziecku być grzecznym,
- uciszać go,
- dyrygować nim, narzucać mu dorosły sposób reagowania
- nie pozwalać mu na spontaniczne reakcje.

Doszłam do wniosku, że nieśmiałość ma dużo wspólnego z zagubieniem.

Piszę o tym gdyż nieśmiałość i zagubienie często utrudniają nam w dorosłym życiu relacje z innymi ludźmi.

Jeśli jednak znajdziemy źródło naszej nieśmiałości - bardzo prawdopodobne, że damy sobie w ten sposób szansę na ośmielenie siebie :-)

Zastanówmy się zatem nad swoim dzieciństwem:
- czy wymagano od Ciebie, byś był grzecznym dzieckiem?
- czy miałeś prawo reagować spontanicznie - śmiać się, płakać, być nieznośnym (gdy miałeś ku temu powody)
- czy Twoje problemy były ważne dla dorosłych? Czy miałeś prawo mówić o nich w domu, w szkole?
- czy cały czas mówiono Ci jak masz się zachowywać, co masz robić, co mówić, by było ładnie i grzecznie?
- czy czułeś, że jeśli nie zachowasz się tak, jak dorośli od Ciebie wymagają - zawiedziesz ich?

W efekcie sam nie wiedziałeś jak się zachować. Kiedy Twoje reakcję będą czymś pożądanym, a kiedy zostaną zganione... (czułeś się zagubiony, niepewny)

Od kilku miesięcy jestem matką i widzę, że dziecko i grzeczność to dwie sprzeczności. ;-)

Dziecko nie ma zaburzonych naturalnych reakcji. Nie nauczyło się jeszcze tłumić tego, co czuje. Ma wrodzoną ufność, która pozwala mu na otwarte reagowanie na innych.

Jeśli więc kiedyś byłeś "grzecznym" dzieckiem (bo tego od Ciebie wymagano) - bardzo prawdopodobne, że możesz mieć problemy z nawiązywaniem kontaktów międzyludzkich.

Myślę, że jest na to sposób:

- wróć pamięcią do swojego dzieciństwa - to pozwoli Ci poznać przyczynę Twojej nieśmiałości, Twojego zagubienia, nieufności wobec innych.
- gdy poznasz przyczyny swojej nieśmiałości - zrozumiesz swoje reakcje.
- poznanie i zrozumienie siebie pozwoli Ci twórczo podejść do Twoich problemów.

Ponadto polecam wykonanie ćwiczenia:

Wypisz czego najbardziej boisz się ze strony innych ludzi. Czego się obawiasz. Ośmieszenia? Odrzucenia? Dokładnie opisz swoje obawy.

Jeśli kiedyś spotkało Cię coś nieprzyjemnego ze strony Twoich znajomych, przyjaciół - opisz tą sytuację. Co wtedy czułeś? Jak zareagowałeś?

Określenie problemu, opisanie swoich obaw - przynosi dużą ulgę. Już samo nazwanie swoich lęków - sprawia, że mniej się boimy. Ponadto bardzo często opisując swój problem - znajdujemy rozwiązanie.

Być może lepszym dla Ciebie sposobem jest porozmawianie z kimś o swojej nieśmiałości... Masz kogoś takiego, komu mógłbyś zaufać i porozmawiać o tym?

Jeśli obawiasz się spotkań z ludźmi - nie zmuszaj się.
Poczekaj, aż będziesz na nie gotowy.

Dobrym sposobem na radzenie sobie z nieśmiałością jest także:

- przygotowanie się do spotkania (zapisz sobie, o czym chciałbyś porozmawiać, możesz przećwiczyć przed lustrem) :-)
- przyznaj się przed swoim rozmówcą do swoich problemów.
Po prostu powiedz:

Jestem trochę nieśmiały i może to, co mówię brzmi trochę niezręcznie, ale myślę, że mnie rozumiesz.

Jak myślisz, czy takie przyznanie się do swoich słabości będzie źle odebrane?

Według mnie - nie.
Uwalniasz się w ten sposób od ciężaru "bycia dobrym za wszelką cenę".
I jednocześnie pozwalasz sobie na bycie Sobą
- a to z kolei - uwalnia Cię od napięć. Czujesz się swobodniej i co za tym idzie - jesteś śmielszy :-)

Masz może jakieś swoje przemyślenia na ten temat? Może opracowałeś własny "patent" na radzenie sobie z nieśmiałością? Napisz mi o nim, albo opowiedz o tym na forum.

Życzę Ci wolnych od zahamowań i nieśmiałości - udanych relacji z bliskimi.

Anna Grabka jest autorką serwisu www.relacje.net i redaktorką bezpłatnego Biuletynu o budowaniu trwałych więzi międzyludzkich. Odwiedź jej stronę. Możesz też zaprenumerować darmowy Biuletyn!