artykuły - nieśmiałość

Całkiem banalny problem - taka sobie nieśmiałość!

"Gwóźdź, który wystaje zostanie wbity jako pierwszy"
(przysłowie japońskie)

Nieśmiałość to paskudna sprawa! Wie o tym każdy, kto chciałby coś powiedzieć, a tymczasem słowa więzną mu w gardle; każdy, kto rumieni się na widok uwielbianej skrycie osoby, kto chciałby posunąć się o tysiąc drobnych kroczków na drodze do szczęścia, gdy tymczasem pozostaje przybity do tej samej płyty chodnikowej.
Nieśmiałość to paskudna sprawa, jeśli hamuje Twoją wolę życia, radość, wasze uczucia. To bardzo paskudna sprawa, jeśli nie pozwała dać z siebie tego, co najlepsze, zaprezentować się innym z najlepszej strony. Jeśli tak to od początku się przedstawia, to w świecie powinna istnieć jakaś szczepionka przeciw temu paskudnemu wirusowi, który nie przynosi niczego dobrego. Zastanówmy się jednak chwileczkę: czy do końca jesteśmy pewni, że nieśmiałość nie ma w sobie również odrobiny uroku?

SŁOWO DO NIEŚMIAŁYCH

Jeśli musimy już mówić, to powiedzmy wszystko. Nieśmiałość nie jest chorobą. To pewna cecha charakteru osób (od najmłodszych do najstarszych), niezwykle ubogacająca i stymulująca. W ten sposób niektórzy swoim zachowaniem mówią: "Nie czuję się zbyt pewnie, nie chcę się narzucać".
Wszyscy nieśmiali, nie powinniście czuć się odmienni, brzydcy, dziwni tylko dlatego, że nie jesteście tak ekspansywni, jak pozostali. Nieśmiałość jest zaletą, która może stać się obroną przed nieprzyjemnymi sytuacjami. Oczywiście nie powinna się ona stać usprawiedliwieniem waszej izolacji. Nieśmiałość nie jest maską, którą nagle można założyć, ani bronią przeciwko tym, którzy chcieliby z wami porozmawiać. Ma swoje pozytywne strony, jednak należy ją kontrolować, respektować i kochać na równi z waszymi najbardziej fascynującymi uczuciami i doznaniami.

NIEŚMIAŁOŚĆ "OD KUCHNI"

Nieśmiałość objawia się w postaci zaczerwienienia występującego na twarzy nastolatków w momencie, kiedy wymienione zostanie ich imię, kiedy są wzywani do odpowiedzi, kiedy znajdą się w centrum zainteresowania pozostałych. Ich pragnienie pozostania w ukryciu bądź też stania się "tyciutkimi" niepomiernie rośnie.
Nie przypadkiem nieśmiali mówią cicho, jakby się bali swoimi myślami komuś przeszkodzić (i ten rodzaj szacunku nie jest piękny, jest po prostu przepiękny!), starają się też nie wyróżniać zbyt oryginalnym strojem czy zbyt głupimi pomysłami.

W gruncie rzeczy, jeśli dobrze się nad tym zastanowicie, ludzie nieśmiali posiadają cechy, które czynią ich naprawdę interesującymi i czarującymi. Czasami ich milczenie mówi o wiele więcej niż wykrzyczane zdania, a ich drobne oznaki uczucia niosą ogromny ładunek miłości.
Nieśmiałość w świetle promieni x jawi się jako uczucie, skrywające inne, niczym szkatułka, drogocenne klejnoty. Nieśmiałość kryje (nie "ukrywa") szczerość, prostotę, zdolność do refleksji.

DRUGA STRONA MEDALU

Jeśli czujesz się nieśmiało i nie masz ochoty wychodzić z domu dlatego, że nie udaje Ci się znaleźć odpowiednich przyjaciół, właściwego chłopaka czy dziewczyny albo dlatego, że nie masz odwagi wyjawić innym swoich uczuć czy myśli, zatrzymaj się na chwilę, przerwij wszystkie swoje prace i zastanów się. To prawda, że nieśmiałość może być zaletą, czarującą cechą dla innych. Jeżeli jednak chcesz, aby inni naprawdę Cię poznali, aby Cię w pełni docenili i nie zinterpretowali niewłaściwie Twojej nieśmiałości, pozwól się poznać! Spuść ten zwodzony most, porzuć strach (który niczemu nie służy), nabierz powietrza do płuc. Oddychaj pełną piersią! Nie daj się zamknąć na strychu ze strachu dlatego, że wydajesz się sobie nudnym, brzydkim czy mało interesującym. Ten strach wcale nie jest interesujący ani czarujący. Rani skrzydła i nie pozwała wam poszybować. Dokąd? Do szczęścia, to oczywiste!

tekst pochodzi ze strony
::. SomeONE's unforgotten website! .:: [http://www.someone.prv.pl/]
i skopiowany został za zgodą autora tejże witryny