forum.nieśmiałość.net

[boombel_wr]

Bo ja czesm mam, szczegolnie w tym okresie przed nowym rokiem. Ze oimja mnie to wszystko co w zyciu jest piekne, ze nie bede mial co wspominac jak bede juz stary. Ludzie sie bawia poznaja innych ludzi, zakochuja sie i rozstaja, a ja wiecznie sam . Zloszcze sie na siebie ze nie potrafie wydostac sie z tej skorupy niesmialosci i otworzyc na swiat. Zloszcze sie gdy widze zakochana pare, szczegolnie denerwuja mnie walentynki , maqnifestacja uczuc polana konsumpcyjnym lukrem.
I tak sobie siedze, w samotnosci trujac sie wlasna zolcia, majac poczucie bezradnosci i uplywajacego czasu juz 22 rok, a perspektyw na lepsza przyszlosc jakos nie ma. Normalnie to takie przemyslenia to mnie dopadaja jakos wieczorem, a ze teraz rano? To chyba swiadczy o tym ze wszedlem w nowy poziom zdolowania.
Nie smecie wiecej bo jak bedzie za dlugi post to nikt go nie przeczyta

[piotros]

[Matti]

Cytat:

Bo ja czasemm mam, szczegolnie w tym okresie przed nowym rokiem.

Cytat:

Ja to mam szczególnie w wakacje.

a ja mam tak i w wakacje i przed nowym rokiem i jescze w święta różnego typu, nie znoszę walentynek i to nie dlatego ze jestem samotny to badziewskie święto dla 15latek w różowych spodniczkach
Boombel mi się wydaje że takie chwile przemysleń i zatrzymania sie nad swoim nędznym życiem to chyba każdy ma . Ja bym jednak apelował o to aby w życiu starać się zauważać też to co było dobre to co nam się udało. Jesteś w wieku kiedy jescze wszystko przed Tobą, nie ma co się zamartwiać i dołować co spie***łem w swoim życiu tylko trzeba patrzeć optymistycznie w przyszłość i żyć tak żeby za rok jak najmniej było do wspominania tych chwil które Ci sie nie udały.
Pozdrawiam Matt

[Promyk]

Temat jest:

Cytat:

Nie macie wrażenia że zycie przecieka wam przez palce??

Mamy wrażenie, aż za bardzo.
Zwłaszcza przed Sylwestrem i paroma innymi dniami, które mają zbliżać ludzi....
(Już nie mówiąc o tym, że chcesz się pocieszyć, wchodzisz w internet a tam same dołujące teksty. Czytasz i sam(a) marudzisz dodając kolejny a i tak czujesz się tylko gorzej.)

Mam wrażenie, że ja do normalnego życia po prostu nie pasuję. Jakbym była upośledzona uczuciowo. Co jest dziwne bo jestem wrażliwa podobno. Ale może to złudzenie.
I to tylko powiększa pustkę i gorycz.
Paradoksalnie lubię być sama. Tylko potem się okazuje, że jakoś własne towarzystwo na długo mi nie wystarcza...
OK Nie marudzę już.

Cytat:

Normalnie to takie przemyslenia to mnie dopadaja jakos wieczorem, a ze teraz rano? To chyba swiadczy o tym ze wszedlem w nowy poziom zdolowania.

Hm... Wieczory to najgorsze koszmary. Może lepiej, że dziś dopadło Cię o innej porze.

[a.g.a.t]

Tak czuję, że życie przecieka przez palce... że wszystko mnie omija... wszyscy wydają mi się tacy doswiadczeni, tyle przeżyli, tak wiele potrafili zmiescic w swoim zyciu chociaż są tacy młodzi, nawet duzo młodsi odemnie... A ja na starość nie bede miała o czym opowiadać... Generalnie mam takie uczucie że wszyscy żyją "na zewnątrz", w kontakcie ze światem, obcując z nim, a ja "wewnątrz", niby mam tam jakieś przeżycia ale dotyczą tylko mojego zamknietego świata... i bez przerwy trawię jedną i tą samą materię, swoją własną substancję, co staje sie niezdrowe... I choć staram się to zmienić, jakos obcowac z ludźmi...bo ja tego chcę, naprawde chce normalnie żyć! Ale czasami wydaje mi sie, że tak juz zostanie. Że moje zycie właśnie tak ma wyglądac... może trza się pogodzić? Tylko przeraża mnie jeszcze to, że życie jest takie długie... jeszcze tyle lat zostało... i jak ja to wytrzymam...

[d,,.]

najgorsze jest to ze nie bedzie co wspominac na stare lata

[boombel_wr]

Cytat:

i bez przerwy trawię jedną i tą samą materię, swoją własną substancję

Trafnie to napisalas, ludzie sie zakochuja, sa razem, rozstaja sie, przerywaja emocje mniej lub bardziej pozytywne, ale na tym polega zycie a mi wlasnie tego brakuje. Chce czuc !!! A nie popadac w coraz wieksza apatie.

[enelka]

[a.g.a.t]

[enelka]

[Promyk]

Cytat:

najgorsze jest to ze nie bedzie co wspominac na stare lata

No, może akurat na stare lata będziemy mieć tyle ludzi wokół, że czasu na wspomnienia nie wystarczy
Akurat o tym nie myślę w ten sposób. Zawsze można zatopić się w lekturze i muzyce. Poza tym nie sądzę by nie było co wspominać. Niekoniecznie życie musi wyglądać jak gwiazdy filmowej albo rozbójnika, żeby uznać je za ciekawe.
Byle nie wspominać CO MOGLIŚMY...:( Bo wtedy rzeczywiście lepiej w ogóle nie wspominać.

Enelka npisał/a:

Cytat:

Przeciez nie mamy zadnej gwarancji, ze nie zostaniemy za tydzien rozjechani przez autobus, prawda?

No, przyjemna perspektywa nie ma co... Nawet biorąc pod uwagę fakt, że już bym nie musiała się męczyć na tym łez padole albo żyjąc tak, jakby to był ostatni dzień życia, to jakoś nie motywuje mnie to... Bo ostatni dzień chciałabym przeżyć bezstresowo mimo wszystko. Bez głupiej walki o przebicie własnego JA. Każde wyjście do ludzi wiąże się z przełamywaniem się i strachem, czasem upokorzeniem własnej ambicji (co się zdarza po przeczytaniu dającej na nowo nadzieję książki lub obejrzeniu takiego filmu / muzyka, przemówienie, wiara/ ).

____________________________________
Życie ciągle gna a gdzieś z tyłu idą powoli inne postacie... Wszystko i wszyscy w przodzie wydaje się ładne, barwne i prawidłowe. Czasem tylko jakiś potwór. Z tyłu szare, cierpiące, lękliwe... Cierpiące bardziej bo bojące się podjąć wyzwanie tych z przodu. Nie ma sensu. Można zostać zrzuconym jescze niżej.

[enelka]

Cytat:

No, przyjemna perspektywa nie ma co... Nawet biorąc pod uwagę fakt, że już bym nie musiała się męczyć na tym łez padole albo żyjąc tak, jakby to był ostatni dzień życia, to jakoś nie motywuje mnie to...

Ale mi raczej nie chodzilo o to traktowanie kazdego dnia jak ostatniego (przeciez nie mozna popadac w skrajnosci i zupelnie nie przejmowac sie konsekwencjami), tylko o sama swiadomosc, ze ten ostatni kiedys przyjdzie, ale nie wiadomo kiedy, wiec nie ma sensu przy kazdej nadarzajacej sie okazji mowic sobie "kiedys w przyszlosci to na pewno zrobie, ale jeszcze nie teraz, jeszcze sobie posiedze i poprzygladam sie scianie".

[a.g.a.t]

Cytat:

Zawsze można zatopić się w lekturze i muzyce.

Ja tak własnie robię, czasami nawet uciekam do tego i wolę to od kontaktu z ludźmi, i to mi wystarczy, a innym razem czuję czegos istotnego mi brakuje... bo nawet nie ma z kim podzielić swoich przeżyć na temat przeczytanej książki czy jakiegos filmu... i jakoś tak nie ma okazji do pozannia innego punktu widzenia...

Cytat:

To jedna z tych rzeczy ktore spotykaja tylko i wylacznie innych, prawda?

zupełnie nie to miałam na mysli. Wiem że każdego w każdej chwili może to spotkać, ale jednak zdecydowana wiekszość z nas dożyje starości... i nie chodzi tylko o to, żeby sie przygotować na smierć, która może przyjść jutro czy za paredziesiąt lat, ale też o to, żeby się przygotowac do ŻYCIA, a to dopiero sztuka.

[boombel_wr]

Cytat:

Zawsze można zatopić się w lekturze i muzyce.

Mi to juz od dluzszego czasu nie wystarcza, wydaje mi sie ze mialoby to wiekszy sens gdybym molg wlasnie z kims o tym pogadac (najlepiej z jakas ukochana osoba).
Ostatnio poznalem na prawde fajna dziewczyne, (wiem ze to zalosne ale poznalem ja na gg) dobrze nam sie pisze, zadzwonila kiedys do mnie. Totalnie zepsulem ta rozmowe nawet nie napisze jak bo jeszcze bardziej zalosne niz to ze poznalem ja przez net. Wracajac do tematu myslalem ze zadzwoni do mnie w Sylwestra (bo ja nie mam jej numeru, nie chciala podac, a jak dzwonila to wylaczyla wysylanie swojego). Moze dla was to nie problem ale ja sie strasznie spinam przy takich niespodziewanych rozmowach, ale wczoraj na prawde chcialem zeby zadzwonila. Bardzo mi zalezalo, ale rownoczesnie sie balem, naszla mnie wtedy pewna mysls, skoro tak trzese sie przed telefonem, to co dopiero bedzie gdy sie spotkamy ????? Bo ona cos ostatnio wspominala. Pewnie tez cos zepsuje i bede znowu plul sobie w brode. I znowu poczuje te przeszywajace uczucie ze cos mnie bezpowrotnie ominelo, tego sie boje bardziej niz tego ze mi nie wyjdzie.

[a.g.a.t]

[boombel_wr]

No rozmawialismy na ten temat, ale to w sumie nie pomoglo. Mysle ze nie bedzie tak najgorzej (mam chyba lepszy dzien), jak tylko przestane o tym myslec jak o jakims sprawdzianie a skoncentruje sie na tym co wazne czyli na tym zeby milo spedzic ten czas.
Dzis ona do mnie zadzwonila i bylo calkiem dobrze, mimo iz rozmawialem przy koledze. Wiem ze to sie moze wydac glupie ale na prawde sie z tego ciesze (a to w sumie takie nic).

[iza-91]

Cytat:

Bo ja czesm mam, szczegolnie w tym okresie przed nowym rokiem. Ze oimja mnie to wszystko co w zyciu jest piekne, ze nie bede mial co wspominac jak bede juz stary. Ludzie sie bawia poznaja innych ludzi, zakochuja sie i rozstaja, a ja wiecznie sam . Zloszcze sie na siebie ze nie potrafie wydostac sie z tej skorupy niesmialosci i otworzyc na swiat. Zloszcze sie gdy widze zakochana pare, szczegolnie denerwuja mnie walentynki , maqnifestacja uczuc polana konsumpcyjnym lukrem. I tak sobie siedze, w samotnosci trujac sie wlasna zolcia, majac poczucie bezradnosci i uplywajacego czasu juz 22 rok, a perspektyw na lepsza przyszlosc jakos nie ma. Normalnie to takie przemyslenia to mnie dopadaja jakos wieczorem, a ze teraz rano? To chyba swiadczy o tym ze wszedlem w nowy poziom zdolowania. Nie smecie wiecej bo jak bedzie za dlugi post to nikt go nie przeczyta

Ja mam to samo. Dzisiaj też mam Moje koleżanki spotykają się z innymi, jeżdzą do kina... itp. Szczerze mówiąc też bym tak chciała. Nie chcę już całymi dniami siedzieć w domu i dołować się. Mam tego już dosyć! Moja nieśmiałość i brak pewności siebie powodują, że nie korzystam z życia tak jakbym chciała. Ograniczają mnie.
Chciałabym pójść na spacer, do kina, poprostu poszwędać się po mieście. Niestety nie mam z kim.
Nie mam przyjaciół, nawet dobrych znajomych.
Wydaje mi się, że stoję w miejscu jak słup, a reszta świata prześciga mnie. To jest dołujące.
Kończę już te swoje użalanie się Pozdrawiam

[nana]

dokładnie....często mam takie myśli, żę przez moją nieśmiałość marnuję sobie życie. Na dodatek siedzi we mnie jakiś paradoks jak już byłam mała sobie czasem myślałam-jeju ja to chyba stworzona jestem do samotnosci- i rzeczywiście może tak jest ale z drugiej strony np gdy posiedze sama w domu pare godzin albo sama wyjde na zakupy do miasta to czuję, że już tej samotności mi za wiele. Chciałabym prowadzić normalne życie towarzyskie, ale nie umiem I właśnie często takie myśli o zmarnowanym życiu przychodzą wieczorem i jak idę spać to jestem kompletnie zdołowana...

[jeden_z_wielu]

A propo zasypania to juz sie przylapalem na tym, ze marze o zwyklej rozmowie z kims, a nie o gwiazdce z nieba:/ Dolujaca sprawa...

[tey22]

mnie to strasznie dopadlo osatnio bo skonczylem 23 lata

najgorsze ze zaawsze sobie powtarzalem ze pojde do szkoly sredniej i sie wszystko zmieni potem to samo mialo sie smienic na studiach a niedlugo skoncze studia i juz nie mam sie jak pocieszac

i tez sie strasznie boje ze jak juz wygram z niesmialoscia i innymi rzeczami to bede za stary zeby sie tym cieszyc

[iza-91]

A ja tak sobie pomyślałam, że skoro nie potrafię być w towarzystwie innych osób (dobrze sie czuć), to może trzeba nauczyć się najpierw żyć (być) dobrze z samym sobą. Jeżeli nauczę się akceptować swoje towarzystwo, samą siebie, to łatwiej będzie mi zaakceptować innych.
Taka myśl przeszła mi przez głowę Nie wiem czy mnie zrozumiecie

[BartyCrouch]

Święte słowa Iza-91. Też uważam, że należy nauczyć się przebywania z samym sobą. Idzie mi to na tyle "wspaniale", ze po tygodniu siedzenia w domu praktycznie samemu i przyglądaniu się swojemu zachowaniu uznałem się za skończonego frajera, obrzydliwca, dziwaka, dzikusa, odmieńca, samotnika i kto wie co jeszcze. Po prostu znakomice. Niedługo stuknie mi 19nastka, uznałem, że muszę nad sobą popracować, ale coś mi nie wychodzi.... tak bardzo bym chciał poczuć wreszcie jakieś emocje... żeby mnie ruszyło z tego zastania się w codzienności. Zawsze te same osoby, te same czynności etc. a czas leci jak w temacie - przez palce. Chciałbym spróbować z kobietami, ale boje się że sobie nie poradzę, zresztą mam wrażenie ze samotność jest mi pisana

[iza-91]

BartyCrouch

Cytat:

Chciałbym spróbować z kobietami, ale boje się że sobie nie poradzę, zresztą mam wrażenie ze samotność jest mi pisana

Nieprawda BartyCrouch, że samotność jest tobie pisana. Pomyśl sobie, że na świecie jest wiele miliardów ludzi. Jest ich 100000000000000... i tak dalej. Każdy człowiek jest inny. Napewno znajdziesz kogoś. Masz duże szanse Trzymam kciuki i przepraszam że odłączyłam się od głównego tematu Będę juz pisała o czym trzeba, będę grzeczną dziewczynką ;]

[BartyCrouch]

Wiesz w czym problem Iza-91?
Ja nie wiem czy chcę. Nie zależy mi po prostu na takim "zwyczajnym" życiu z kobietą, ale chciałbym po prostu wiedzieć co tracę tak abym mógł w razie czego zmienić swoje nastawienie do płci pięknej

[iza-91]