forum.nieśmiałość.net

[Fivi]

Mam tak, że jak w pewnym momencie przypomnę sobie o swojej nieśmiałości to momentalnie nawet jak mój rozmówca jest z najbliższej rodziny to nie mogę na niego patrzeć (oczy mnie zaczynają piec i łzawić) i muszę się wgapiać w ziemię. A jak już ktoś stoi wyżej ode mnie i muszę do niego zadzierać głowę to prawie zawsze niezależnie od tego czy pamietam o nieśmiałości czy nie I tak w takim momencie albo leci tekst: "ale mnie światło razi" (bo tak sie czuje, może ich aura mnie poraża ) albo trę oko jakby mi coś do niego wpadło. Czasem też się wysilam i próbuję patrzeć na rozmówcę na jedno oko

Ma ktoś jakiś sposób, żeby oczy nie łzawiły?

[Marti]

Ja niepotrafię komuś patrzeć w oczy, a jeśli już to bardzo krótko.
Może to wada jakaś wzroku?

[Fivi]

[Redex]

[Sarathai]

[Redex]

[Sarathai]

haha xD no cóż, po prostu takie odnoszę wrażenie po tym czego doświadczam na co dzień życie płynie coraz szybciej, ludzie mają coraz więcej obowiązków/pracy w wyniku czego po prostu nie stać ich na "marnowanie" czasu w "celach poznawczych".

[Fivi]

[ech]

O! Też mam ten problem i to jest najbardziej wku***ający objaw mojej nieśmiałości... To wygląda jakbym płakał Mam tak od dawna, i to się działo w różnych sytuacjach (często zupełnie normalnych), np. jak się ktoś na mnie patrzył czy coś. Albo jak nauczycielka coś do mnie w klasie mówiła, albo ja coś miałem powiedzieć i w wielu innych sutuacjach... Po prostu objaw nieśmiałości tak jak czerwienienie. Tylko, że dla mnie to jest najgorsze co może być, nienawidzę tego. Z całej nieśmiałości właśnie to mnie najbardziej dołuje zawsze...

[jeden_z_wielu]

[Mortal]

[ech]

Fivi kurde napisałabyś coś w końcu Zaglądasz tu jeszcze? Mało jest osób które mają właśnie taki problem jak ja (my) z tym łzawieniem

[Fivi]

Mruganie niestety nie pomaga Nawet kilka razy na sekunde, a zresztą wtedy wyglądałam jak idiotke
Dobra, nie "pieczenie", głupio to strzeliłam xD po prostu łzawienie

A zaglądam zaglądam Jak ktoś coś napisze..
Dzisiaj próbowałam nie łzawić jak się patrzyłam w oczy mojej babci. Na małą chwilke nawet mi się udało jak zaczęłam ją w myślach podziwiać xD
Za dużo sie chyba skupiam na łzawieniu, żeby tego nie robić

[Wojciech89]

Cytat:

Za dużo sie chyba skupiam na łzawieniu, żeby tego nie robić

Dokładnie, to samo miałem napisać! Nieraz jak myślę o tym, żeby mrugać odpowiednią ilość razy to właśnie oczy mi lekko łzawią. Najlepiej myśl o czymś innym, choćby o tym, żeby się nie zrobić czerwona na twarzy

[Kropka212]

[Batkocz]

Można zamiast w oczy patrzeć na czoło rozmówcy tuż nad oczami, albo na czubek nosa. Osoba na którą tak będziemy patrzyć raczej się nie pozna, że nie patrzymy jej prosto w oczy, a dla nieśmiałych jest to łatwiejsze niż patrzenie w oczy. Poza tym wpatrywanie się w same źrenice zbyt długo jest dla osoby na którą patrzymy irytujące, robią tak np. rekrutujacy na rozmowach o pracę, kiedy chcą sprawdzić odporność na stres kandydata to wpatrują się w niego niemal bez przerwy.
Od czasu do czasu można próbować na chwile przenosić wzrok z czoła czy nosa na oczy i z każdą kolejną rozmową próbować to robić częściej, aż się zacznie robić to bez skrępowania, przynajmniej wobeć osób, które dobrze się zna. Tylko nie przesadzajcie z tym patrzeniem prosto w oczy, w naturalnej rozmowie ludzie patrzą na siebie bodajże przez jakieś 30% do 60% czasu , dłuższe spojrzenia są dla obojga rozmówców kłopotliwe i utrudniają kontakt, bo czujemy, że jesteśmy oceniani. Wyjątek od tych 30 -60% to chyba zakochani.

[julia2]

Ja też mam problem z patrzeniem ludziom prosto w oczy , praktycznie w ogóle (!) na nich nie patrze , udająć przy tym że ich nie widze , a w szkole to tymbardziej unikam kontaktu wzrokowego

[Marti]

Z tym unikaniem kontaktu wzrokowego to pewnie każdy fobik/nieśmiały ma problem.
Ja w oczy patrzę w sumie tylko w przypadku kumpli, których bardzo dobrze znam i ew. rodzina.

Zresztą nawet jakbym chciał patrzeć komuś w oczy to wzrok sam mi ucieka.

[Fivi]

Ja dzisiaj próbowałam wyczajać jaki kolor oczu ma moja koleżanka mam nadzieje, że jej to nie peszyło O dziwo z nowo-poznanymi osobami (do których dod. nie muszę zadzierać głowy) mi się całkiem dobrze rozmawia, a z osobami ze starej klasy też nie było ostatnio źle. Ja już nie wiem przy których osobach łzawie a przy których nie? xD Dzisiaj się tak skupiłam nie na tym, żeby nie łzawić tylko na tym, żeby nie patrzeć się ludziom w oczy. Nawet wyszło. W każdym razie się nie pobeczałam Grunt to chyba towarzystwo podobne charakterem do nas tylko śmielsze, czyli osoby z którymi czulibyśmy się luźno. Mi to przy takich mija

[ech]

A ja dzisiaj znowu miałem łzawienie, jak zawsze... Nienawidzę tego. Ku**a jak ja tego nienawidzę. Po prostu NIE MOGĘ tego przełamać, to jest jak jakaś automatyczna reakcja w pewnych sytuacjach. Czasami rozmawiam z kimś i mogę spojrzeć w oczy, a czasami nie... Najgorzej jest w klasie jak mam coś mówić, po prostu zawsze zaczynam łzawić, nie mam już do tego sił

[sammira]

Chyba za bardzo skupiacie się na tym łzawieniu i dlatego tak się dzieje. Kiedy z kimś rozmawiajcie, to uczestniczcie w tej rozmowie, na niej się skupcie, a nie zastanawiajcie się wtedy czy czasem Wam oczy nie łzawią.
Powodzenia!

[ech]

To nie takie łatwe... Ja nie mam nad tym kontroli. To jest jak jakiś odruch, po prostu zaczynam łzawić w różnych sytuacjach jakby to było zakodowane w moim umyśle...

[czarna22]

a moja reakcja na patrzenie prosto w oczy to irytacja i oczywiscie wszystko bezwarunkowo

[asura]

Ja mam zawsze tak ze jak ktos sie na mnie patrzy to zaraz się czerwienię i muszę odwrócić głowę bo inaczej nie wyrobię ze śmiechu... jak mam zły humor to zawsze tak najłatwiej mnie poskromić uśmiechać się i patrzeć mi w oczy a a 100% zacznę się śmiać i zapomnę o wszystkim...

Obcym lubię patrzeć w oczy i obserwować ich reakcje do momentu az oni sie nie zorientują ze ich podpatruję bo potem to ja się głupio czuję

[Siemowit]

Na szczęście nie mam takich problemów związanych z patrzeniem w oczy bo prawie zawsze noszę ciemne okulary, więc mam pewien komfort