artykuły - nieśmiałość

Zaburzenia osobowości

Stanowią stan pogranicza między patologią a normą. Charakteryzują się małą dynamiką i pewną stabilnością kliniczną. Są zaliczane do najważniejszych problemów klinicznych i psychospołecznych. Poniższa tabela przedstawia przykłady znanych zaburzeń osobowości.

Typ zaburzenia osobowości Opis podstawowych cech osobowości
Osobowość psychasteniczna Nieśmiałość, nadwrażliwość, oczekiwanie akceptacji przez wszystkich, lęk przed nieakceptacją, stałe poczucie mniejszej wartości, nadmierne poczucie odpowiedzialności za innych, trudność w podejmowaniu decyzji, przesadne analizowanie- często własnego zachowania. Podatność na sugestię innych, tendencja do uzależniania się od innych. Rygorystyczna i perfekcjonistyczna samoocena.
Osobowość unikowa Nieśmiałość z jednoczesnym pragnieniem pozytywnej oceny i akceptacji innych. Lęk przed odrzuceniem i ośmieszeniem jest potężnym hamulcem przed kontaktami społecznymi.
Osobowość zależna Dążenie do tego, aby inni przejmowali odpowiedzialność za podstawowe problemy własnego życia. Poczucie mniejszej wartości i brak pewności siebie.
Osobowość neurotyczna Nadwrażliwość wegetatywna - reagowanie licznymi objawami nerwicowo-wegetatywnymi, np. biciem serca, biegunką, częstym oddawaniem moczu, wymiotami itd. na niezbyt obciążające dla normalnego człowieka sytuacje. Znaczny egocentryzm, niezbyt silne związki uczuciowe z innymi.
Osobowość nieadekwatna Nie ma trudności w kontaktach społecznych. Jej życie jest ciągiem spraw niedokończonych. Brak konsekwencji i dyscypliny. Jej porażki dotyczą tak spraw osobistych jak i zawodowych.
Osobowość bez dogmatu Zawodzi w chwili próby, w sytuacji wymagającej wyrzeczeń w imię powszechnie uznawanych wartości. Ujawnia się wtedy jako istota koniunkturalna, przedkładająca własne korzyści nad wartości.
Osobowość fanatyczna Poczucie własnej wyjątkowości i nieomylności. Nietolerancja, egocentryzm, często poczucie misji. Dążność do zajmowania pozycji przywódczych i podporządkowania sobie dużych grup społecznych. Realizuje cele z wielką konsekwencją a nawet z brutalnością i okrucieństwem.
Osobowość schizoidalna Bardzo małe albo żadne możliwości nawiązania bezpośrednich kontaktów uczuciowych z innymi. Żyje w izolacji psychicznej, w swoim świecie wewnętrznych przeżyć. Często robi wrażenie osoby dziwacznej i tajemniczej.
Osobowość paranoidalna Nikła zdolność nawiązania bezpośrednich kontaktów uczuciowych. Głęboka dysharmonia wewnętrzna, często wysokie aspiracje. Tajemniczość przy chęci jak największego posiadania wiedzy o innych. Negatywne oceny innych często zupełnie bezpodstawne. Często atakuje ludzi, od których niegdyś doznała pomocy. Żyje w stanie stałej gotowości do odpierania ataków. Uważając się za osobę zagrożoną, potencjalną ofiarę w rzeczywistości sama staje się agresorem.
Osobowość anankastyczna Odbierana jako sztywna, uparta, bez poczucia humoru i możliwości odprężenia się i relaksu. Pedantyczna, sformalizowana, konwencjonalna, działająca według ściśle określonych reguł, porządkująca otoczenie według własnych wzorów.
Osobowość histeroidalna Jest ekstrawertyczna, dąży do kontaktów z grupą społeczną i rozwija w niej intensywną działalność. Działalność ta ma postawić tę osobę w centrum zainteresowania i z reguły ma charakter niszczycielski, i prowadzi do dramatów osobistych członków grupy. Bardzo często przyjmuje postawę uwodzicielską, co nie ma związku z głębokim związkiem uczuciowym. Posługuje się często kłamstwem oraz manipulacją. Jest całkowicie pozbawiona poczucia winy.
Osobowość narcystyczna Ma głębokie przeświadczenie o swojej wyjątkowej wartości, oczekuje na wyrazy uznania lub wręcz hołdu i spełnianie wszystkich życzeń przez otoczenie. Reaguje agresją na brak tych wyrazów. Cechuje ją całkowity brak empatii.

dr med. Mariusz Duplaga

źródło: http://www.zyjzdrowo.med.pl